‘Rob weet je wanneer je ongeveer weg wilt, dan zal ik vast een vlucht boeken voor je straks'. Een gesprek tussen Robert (Works manager) en mij, enkele uren geleden op het kantoor.
En daar is die dan. De datum van terugkeer, zondag 28 juni 2009 verwacht ik in de vroege avond (+-19:00 hrs) op Schiphol Airport in Amsterdam te landen.

Hallo mensen in Nederland,

Allereerst een notitie dat ik gister een nieuwe serie foto's heb toegevoegd, hoewel er nog een paar bijkomen. Door de trage verbinding duurt het flink lang om foto's te uploaden, ik zal proberen om er morgen wat meer te plaatsen.
Sinds mijn laatste verhaal is er weer van alles gebeurd. Momenteel worden er veel schattingen gemaakt en laatste planningen voorbereidt en wordt met data gegooid om je heen van wanneer iets klaar is, verwacht gereed te zijn of wie wanneer vertrekt.
Het project is in een enorme terugschakeling gekomen, eigenlijk sinds een week of 1,5. Iedereen voelt dat en het lijkt zelfs alsof je lichaam en geest ook in een rustigere vaarwater is gekomen, om maar in waterbouwkundige termen te blijven.

Mede doordat 1 compleet opslagterrein klaar en afgerond is, wordt het bouwterrein om ons heen gigantisch kleiner, zijn er minder machines en mensen nodig en worden activiteiten minder. Zelfs zo minder, dat we soms op standby staan, simpelweg omdat alles gereed is en zelfs schoonmaak- en onderhouds klusjes gedaan zijn.
Het is steeds klaarstaan voor de Tertnes, klaarstaan wanneer de boot weer voor de kant ligt om de laatste stenen te laden. In de tijd dat de Tertnes op zee is, zorgen wij dat alles weer schoon wordt, dat de stenen dichtbij de kade worden gereden zodat we straks niet ver hoeven te rijden en we zorgen dat alles weer gesmeerd is en klaar staat.

Aankomende vrijdag is het projectfeest namens Shell gepland, waarbij echt iedereen is uitgenodigd. Dit wordt een bijzonder feest. Alle jongens van de nacht en de dagploeg, ons Van Oord team, onze collega's van Shell en van de andere onderaannemers, iedereen is erbij, in het 5 sterren hotel Ponte Fino hier in Batangas City, waar onze Shell collega's ook verblijven ten tijde van dit project. Zelfs sommigen van de bemanning van de Tertnes worden op dit feest verwacht. Erg bijzonder dat echt iedereen er straks bij is, want velen zie je niet elke dag, werken op andere momenten van de dag of in de achtergronden van het project.

Veel mensen hebben geholpen in de achtergrond, waardoor alles op de kade en met de boot zo goed is verlopen. Moeilijk voor te stellen hoeveel mensen er daadwerkelijk zijn betrokken bij een project als dit waar zoveel locale en regionale belangen een rol spelen, waar politiek van zich laat spreken en waarbij zoveel kleinere partijen zijn betrokken. Ik realiseer het mijzelf eigenlijk steeds beter, vooral nu aan alles een einde begint te komen, hoeveel er op voorhand geregeld moet worden en hoeveel mensen daarmee bezig zijn, voordat er überhaupt 1 steen wordt gedropt, voordat er een boot mag worden aangemeerd hier en voordat er überhaupt 1 steen op de zeebodem verdwijnt of wordt aangereden op de kade.
Voor vele Filippijnse collega's wordt het projectfeest van aanstaande vrijdag een aparte avond, een avond vol met luxe en met veel eten en drinken, iets wat voor hun een ongewone, luxe situatie is en wat voor sommigen waarschijnlijk een ongemakkelijk gevoel zal geven. Desondanks wil Shell met dit feest hun grote dank aangeven en iedereen bedanken voor zijn of haar inzet, voor dit zeer succesvolle project van de afgelopen maanden, waarin er heel hard is gewerkt en dit zonder grote problemen en/of ongelukken. Het zal een avond worden met veel foto's, speeches en bedankjes. Wat voor velen nog een verassing is vertel ik vast hier op mijn website. Ik heb door mijn collega Rhia een Engelse speech laten omzetten naar Tagalog. Deze Filippijnse speech wil ik op het feest voordragen aan iedereen, met name gericht aan alle Filippijnse jongens waarmee ik heb gewerkt. Door de maanden heen heb ik best nog wat Tagalog geleerd en probeerde ik naast het engels ook vaak te communiceren in Tagalog, wat ik erg leuk vond en wat ook erg gewaardeerd werd hier op de bouw, in het hotel en elders. Het had vaak hilarische momenten tot gevolg omdat men niet verwacht dat je deze taal spreekt als witneus zijnde. De dag na het projectfeest, aankomende zaterdag, wordt als het goed is een nieuw feest gepland, dit keer georganiseerd door ons eigen team van Van Oord. Ook hier wordt iedereen verwacht.
Naar alle waarschijnlijkheid wordt dit feest gehouden in ons eigen hotel, waar ze een grote conferentiezaal hebben. Geweldig leuk ook, want dan kunnen we ook nog weer even lachen met alle hotelpersoneel, waarmee ik vier maanden lang elke dag wel even mee sprak of wat dronk en die het hele Van Oord team nu onderhands allemaal behoorlijk goed kent, bij naam, gewoontes, favoriete drankje en favoriete eten. Leuk om dit feest in het hotel te houden.

Na dit leuke, aankomende feest weekend is mijn werktijd ook over. Ik zal na het feest van aankomende vrijdag al mijn werkzaamheden op kantoor en hier op de bouwplaats neerleggen. Dat zal vreemd zijn, ineens wakker worden aan de late kant, geen dagrapport moeten maken, niet horen wanneer de Tertnes gepland staat aan te komen, niet horen hoeveel mensen en materieel er is op de bouwplaats, niet horen welke problemen er zijn ontstaan vandaag, niet meer zien wat de veranderingen op de bouw zijn, niet meer horen welke activiteiten zich binnenkort aandoen, niks meer horen over hoe het laden is gegaan van de Tertnes, niet meer horen welke activiteiten ik moet gaan doen of wat opgestart moet worden en niet meer meekrijgen wat ze gaan doen met de laatste paar stenen die hier nog liggen opgeslagen. Worden ze nog geladen om gedumpt te worden of blijven die laatste hier toch liggen?

Om maar genoeg van de vrije tijd te kunnen genieten ben ik van plan direct na de feestjes en na het afscheid weg te gaan uit Batangas, het stadje en de regio waar ik sinds 23 februari woon, werk en verblijf. Ik heb niet veel kunnen zien van de verdere omgeving en zal nu een aantal dagen verlof hebben om rond te kunnen kijken.

Wat ik heb uitgesloten voor mijzelf is dat ik dingen ga ondernemen waarbij je fysiek veel in actie bent, bergen (ze hebben er hier een paar) wordt het dus niet. Daarnaast is de tijd te kort en kost het teveel energie om te ver te gaan reizen in de Filippijnen, hoewel ik dat graag zou willen. Het land is groot (78 miljoen inwoners en 7100 eilanden) en het heeft veel hoofdeilanden waar vele prachtige plaatsen zijn. Het reizen hier en het eten en drinken is onwijs goedkoop en prachtige landen in de omgeving zijn ook erg goedkoop te bereiken. (Vietnam, Maleisie, Japan, China, Indonesie, Korea) De volgende keer dat ik hier terug zal komen zal ik daarom zeker nog wat meer rond willen kijken op de Filippijnen, op de prachtige locaties op andere eilanden maar ook vooral om vanuit de Filippijnen andere landen aan te doen. De Filippijnen liggen centraal in groot omliggend gebied van verschillende landen en culturen en die allemaal ook op relatief korte afstand vanaf hier. (v.b.: Hong kong = 1,5 uur vliegen)

Ik ben enorm blij dat ik na dit geweldige project nog überhaupt tijd krijg om hier verlof te houden, in plaats van in Nederland zoals dat bij de meesten gaat. De regeling in ons Van Oord team is normaal gesproken 8 weken werken en 4 weken verlof in Nederland. Bertjan, mijn eerdere begeleider en tevens work manager van het project (die momenteel dus is afgelost door Robert), komt niet meer terug naar de Filippijnen. Hij wordt namelijk binnenkort weer verwacht op een nieuw project, wellicht in Rusland, in de Emiraten of in Israel, waar Van Oord momenteel plannen heeft voor een project of waar een project al loopt.
De Tertnes gaat, voordat hij een grote soort van grote 'APK'' beurt heeft gekregen hier, terug naar Nederland. In NL zal hij containers en 1 van onze transportbanden weer op Nederlandse bodem zetten alvorens weer koers te zetten naar Noorwegen. Noorwegen is voor veel projecten van Van Oord de thuisbasis. De meeste schepen van Van Oord zijn hier gebouwd en de stenen die gebruikt worden in projecten van Van Oord worden hier veelal vandaan gehaald.

Van vandaag tot vrijdag zal ik alles afbouwen, zal ik bijvoorbeeld het dagrapport overgeven aan Yang mijn collega, die dit verder zal onderhouden. Daarnaast wil ik mijn kamer in het hotel organiseren, alvast dingen pakken en klaarzetten zodat als ik terugkom van de dagtripjes en uitjes in de omgeving alleen maar de tas hoef te grijpen. Daarnaast moet ik nog het e.e.a. uitzoeken wat ik precies wil doen en waar, en hoelang ik daar wil blijven. Voor deze laatste dagen moet ik wel een kleine planning maken. Het zal gek zijn om ineens te liggen op een strand of te zwemmen in de zee en niet meer aan zoveel dingen te hoeven denken. Het is zeker goed om even bij te komen en wat dingen te plaatsen, alvorens de 14 uren durende vlucht naar Amsterdam te nemen en waarna je leven weer een enorme andere draai gaat krijgen.
Dat zal zeker wel even wennen worden, zoals velen mij hier al op voorhand waarschuwen. Net zoals in Australië was ik na aankomst echt een paar weken de weg kwijt en er geheel niet bij, hopelijk gaat dat nu meevallen omdat ik terugkom in de zomer, wanneer dus het schoolritme en andere dingen toch net even wat anders zijn dan tijdens normale drukke werkweken, dus hopelijk wordt dat daarom makkelijker om weer rustig het een en ander op te bouwen na aankomst.

Beste mensen we praten gauw verder onder een genot van een drankje !
Tot gauw en waarschijnlijk tot een volgend verhaal die wat ‘toeristischer' aandoet!!!

Rob